Over de helft....

Men, alweer over de helft van mijn Zuid-Afrikaanse avontuur. Wat gaat de tijd snel hier als alles zo heerlijk rustig langzaam gaat. Voor de verandering zijn mijn nagels voor mijn doen behoorlijk lang en ook mijn krokodillenhuidhanden zijn bijzonder zacht. Beetje jammer, een krokodillenhandtas is zelfs met de rand niet te betalen en ik had er bijna eentje zelf een kunnen maken. Een beetje zweefteverig, maar Afrika brengt rust lichaam en geest. Heerlijk, ik verander weer lekker van een vliegensvlugge fladdervlinder naar een boekenwurm. In mijn coconnetje van dekbed geniet ik van mijn zusjes detective.

Daar waar mijn dagen eerst gevuld waren met ‘hard werken’ om vinoloog, wijnkenner, sommelier te worden, zit ik nu braaf elke werkdag te zwoegen met een pot thee. Met mijn nieuwe twee beste vrienden Monitory en Evaluatia jaag ik er liters Rooibos doorheen door te roddelen over Validity en Reliability. Twee van die betweters die zichzelf belangrijk vinden in onderzoek doen. Toch moet ik zeggen dat ze wel degelijk wat te melden hebben en dat je ze echt kan vertrouwen en op ze kunt bouwen.

Ondanks dat het steeds meer op mijn eigen oude Rotterdammert begint te lijken, is het mij niet ontgaan dat het hier steeds warmer wordt. Bij jullie valt de koude regen misschien uit de hemel. Hier plenst het van de zweetdruppels die van mijn voorhoofd komen. Pfff, ik kon in mijn koude kikkerland in de vijfde versnelling door het centrum van 010 scheuren met de gierende banden van mijn benenwagen. Hier daarentegen lijkt het wel of de banden lek zijn van mijn benenwagen en mijn slipper vastzit bij het gaspedaal. Kortom, niet vooruit te krijgen. Als een trage troela loop ik slow-motion naar Stellenbosch City om mijn dagelijkse kopje benzine en dan nog gutsen de zilte zweetdruppels als een waterval langs mijn rug. Niagara Falls eat your heart out. Ik begrijp dat het niet echt charming is om te lezen dat ik hier als een zwetende verbrande vrindin zit, maar ik heb nou eenmaal een heeeeeeeeeeeeel zwaar leven, echt heeeeeeeeeeeeel zwaar, zoals Brigitte Kaandorp zou zeggen. Niet dus.

Oké, klaar met grappen en grollen! Ook hier moet even calvinistisch geleefd worden om te werken. Er wordt heftig op het toetsenbord getikt, Google Scholar draait overuren en mijn bril wordt regelmatig opgepoetst. Niet alleen wordt hard gewerkt ook wordt er hardcore healthy geleefd. Want om op dit topniveau van kennisontwikkeling- en deling te kunnen meedraaien heb je gezonde Olympische titelwaardige hersens nodig. Met genoeg beweging een gezond eten beginnen mijn hersenen langzaam op die van body builder te lijken.

Helaas heb ik deze week geen spannende Afrikaanse avonturen meegemaakt waarover ik met spoed naar huis moet schrijven, maar stay tuned! Volgende week is het kerst en dan ga ik met de familie Robben op safari dus dat wordt zonder het zien van The Big 5 al een wilde bende.

Ek wens almal ’n heel fyn Kersfees, zoals ze het hier zeggen.

Liefs,
Juud